...กินข้าวหรือยัง...เจ้ากินข้าวหรือยัง..#
...อยากจะถาม...ทุกครั้งหลังคิดถึง..#
...เหมือนข้านี้...เป็นห่วงเจ้า จึงรำพึง..#
...ประหนึ่งขวัญห่วงเรียม...มิเทียมเท่า..#>/p>
...หากับข้าวแลกับปลา...มาให้เจ้า..#
...ข้าจะเฝ้า ข้าจะคอย...ข้าจะป้อน..#
...ข้าจะให้ จะใส่ใจ...แม่งามงอน..#
...ให้เจ้านอน หนุนตัก...พักกายใจ..#
...พักหรือยัง เจ้าพักผ่อน...แล้วหรือยัง..#
...หรือเจ้านั่ง อ่านหนังสือ...ฤา ทำงาน..#
...ไม่ว่าอ่านหรือนั่ง...ไม่เป็นกาล..#
...อย่าทำนาน เดี๋ยวพาลเจ็บ...ให้เหน็บกาย..#
...สุขภาพ กายใจ...ทั้งใจนอก..#
...ข้าห่วงดอก ข้าห่วงเจ้า...ไม่ผ่อนคลาย..#
...ตั้งแต่หัว จรดเท้า...ให้เอ็กเซอไซส์..#
...ให้โรคภัย ไข้เจ็บ..นั้นไกลห่าง..#
...รักหรือยัง...เจ้ารักข้า แล้วหรือยัง..#
...ถ้าเจ้ายัง...ฟังทางนี้ มีสองอย่าง..#
..,ข้าไม่ดี ข้าไม่เหมาะ...จึงมีบ้าง..#
...เพราะข้าห่าง ด้วยรักแรก..มิชำนาญ..#
...ข้าจะสร้าง เสริมต่อ...ก่อเติมเต็ม..#
...ลงเสาเข็ม วางหลัก...แลปักฐาน..#
...ทั้งศัตรู คู่อริ...คอยรุกราน..#
...ข้าจะต้าน ทานไว้...ให้นิรันดร์..##
รักกัน..ก็ต้องจรืงใจ..คิดถึงกันบ้าง..
ตอบลบคุยกันบ้าง..อยู่ห่างกันก็เหมือนอยู่ใกล้กัน...
บอกรัก..บอกคิดถึง..สื่อสัมพันธ์รักสม่ำเสมอ..ก็มีความสุขนะ